main partners
23—26.04.26 Brussels Expo
Hans Op de Beeck (BE) produces large-scale installations, sculptures, films, drawings, paintings, photographs and texts. His work is a reflection on our complex society and the universal questions of meaning and mortality that resonate within it. He regards man as a being who stages the world around him in a tragi-comic way. Above all, Op de Beeck is keen to stimulate the viewers’ senses, and invite them to profoundly experience the image. He seeks to create a form of visual fiction that delivers a moment of wonder and silence.
Over the past twenty-five years Op de Beeck realised numerous monumental ‘sensorial’ installations, in which he evoked what he describes as ‘visual fictions’: tactile deserted spaces as an empty set for the viewer to walk through or sit down in, sculpted havens for introspection.
Hans Op de Beeck was born in Turnhout in 1969. He lives and works in Ghent and Brussels, Belgium. Op de Beeck has shown his work extensively in solo and group exhibitions around the world.
His Coups de Cœur selection:
– Jonathan Wateridge, Uncertain Swimmer, 2022
Wateridge schildert op een geheel eigen wijze fictieve figuren, die verschijnen in uiterst bevreemdend licht en kleurgebruik en verregaande vormelijke abstractie, vaak raadselachtig opdoemend uit een duistere achtergond, in een park, nabij een zwembad… telkens in summier aangegeven omgevingen. Spookverschijningen worden het haast, en tegelijk zo menselijk en herkenbaar. Heel intrigerende schilder. ‘Uncertain Swimmer’ is ook een prachtige poëtische titel, overigens.– Stefan Peters, Untitled, 2024
Ik ben een grote fan van Stefan Peters, die, in een deel van zijn werk, zoals hier, op erg virtuoze wijze een betoverend atmosferisch perspectief creëert dat refereert aan de minutieus geschilderde landschappen uit de Renaissance. Merkwaardig genoeg doet Peters dat verbluffend efficiënt met weinig middelen: hij wrijft en veegt de penseelharen gestueel in de verse verflagen en combineert die met uiterst romige gradiënten. De landschappen zijn ijl, ongrijpbaar en tegelijk zo uitnodigend tot beleving, zowel fysiek als mentaal.– Adelheid De Witte, Time is now, 2024
In dit werk gloeit, verschroeit en woelt een chaotische vuurzee in de achtergrond. Op het voorplan staat een soort passerachtig element van twee bovenaan verbonden, in een handvol kleuren onderverdeelde staafjes. Hier vinden we een intrigerend contrast tussen een vage, ongecontroleerde, alles vernietigende chaos en de tere, ordenende meetbaarheid en concreetheid van een verfijnd en netjes beschilderd object dat een ranke schaduw naar achteren werpt.